Słowo na niedzielę. Czytamy to Pismo święte i często nie możemy się zorientować, "co jest czym czego", jak mawiał Kubuś Puchatek. Nie wszystko wydaje się sensowne. Pracowało się cały dzień, czy tylko jedną godzinę, zapłata taka się zachować życie, to się je straci. Bóg jest jeden, ale Osoby trzy. Maryja - Dziewica i Matka jednocześnie. To wszystko jest niezbyt jasne. Zresztą popatrzmy na świat. Ktoś obiecał, ale nie dotrzymał. Obiecać i dotrzymać to zbyt wielkie wymagania w stosunku do jednej osoby. W niejasnej wciąż sprawie Smoleńska odpowiedzialni albo awansują na wysokie stanowiska państwowe, albo dostają drugą gwiazdkę czy też intratną posadę ambasadora. Dużemu państwu zabiera się broń atomową, zapewniając ochronę i nienaruszalność granic. Tymczasem agresor robi bezczelnie swoje na oczach prawie bezczynnej Europy. Przypominają się gwarancje dla Polski z roku 1939. A i w Kościele, choć nie tak często, jak wmawiają w nas niektóre media, ale za nieetyczne postępowanie, czy też nieukaranie takiegoż, można doznać tak zwanego kopa w górę... I jak tu żyć normalnie?W sprawach religii próbujemy wyjaśnić. W raju człowiek gwizdnął sobie na jedno jedyne wtedy przykazanie i zechciał być jak Bóg. No to Bóg teraz nie daje gotowych rozwiązań. Niech się człowiek trochę pogłowi, pogłębi swą wiedzę, a zorientuje się, o co chodzi w tych paradoksach. Gwarancją sensu jest Krzyż Chrystusa. Natomiast ze światem jest trudniej. Na wiele rzeczy nie mamy wpływu. Może jednak w zakresie dla siebie dostępnym będziemy się starali o przejrzyste relacje wzajemne, zgodną rodzinę, jasną szkołę, przyjazny szpital i uczciwą firmę, możemy choć trochę poprawić świat. Tylko cierpliwie. Doskonałość jest na końcu, jak mawia mądry ksiądz Grzegorz Ryś, tak mądry, że aż biskupem został… Więcej takich.